OGŁOSZENIE KONKURSU Monitor Polski 2018 poz. 274
UCHWAŁA NEOKRS Nr 551/2018 z dnia 2018-11-20
POSTANOWIENIE PREZYDENTA RP Nr 1130.39.2019 z dnia 2019-09-12
OGŁOSZENIE NOMINACJI Monitor Polski 2020 poz. 13
WRĘCZENIE NOMINACJI Dnia 2019-10-16
Załącznik PDF
powołanie
SĄD Sąd Najwyższy Izba Karna sędzia
OGŁOSZENIE KONKURSU Monitor Polski 2022 poz. 1048
UCHWAŁA NEOKRS Nr 48/2023 z dnia 2023-01-20
WRĘCZENIE NOMINACJI Dnia 2023-09-08
Załącznik PDF
powołanie
ustalenia Raportu "Wymiar sprawiedliwości pod presją. Represje jako metoda walki o przejęcie kontroli nad władzą sądowniczą i prokuraturą w Polsce w latach 2015-2023.":
Załącznik PDF
Wymiar sprawiedliwości pod presją.
po przeprowadzeniu tzw. “testu Ástráðsson” Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Okręgowego w składzie z sędzią Anną Dziergawką
z uzasadnienia:
"...Analizując dokumenty dotyczące kariery sędzi X.Y. w strukturach wymiaru sprawiedliwości, dojść należy do wniosku o znacznym przyspieszeniu jej kariery od roku 2018. Z dniem […] 2018 r. została powołana przez Ministra Sprawiedliwości do pełnienia funkcji Wiceprezesa Sądu Okręgowego w Bydgoszczy na okres sześciu lat i delegowana do pełnienia obowiązków sędziego tego Sądu na czas pełnienia powierzonej funkcji. Kandydatka orzekała w III Wydziale Karnym Sądu Okręgowego w Bydgoszczy. Następnie brała udział w konkursie na stanowisko sędziego tego Sądu przed KRS ukształtowaną już w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw. Uzyskała pozytywną rekomendacje zespołu, mimo negatywnej oceny Kolegium Sądu Apelacyjnego w Gdańsku oraz jednoznacznie negatywnej oceny Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Gdańskiej (3 głosy „za” i aż 63 „przeciw”). W uchwale KRS nr […] z dnia 20 listopada 2018 r. w przedmiocie przedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na siedem stanowisk sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Bydgoszczy, ogłoszonych w Monitorze Polskim z 2018 r. pod poz. 274) znajduje się lakoniczne uzasadnienie pominięcia tych rekomendacji o następującej treści „(…) praca i kwalifikacje (…) Pani X.Y. zostały ocenione pozytywnie (…) posiada stopień naukowy doktora nauk prawnych i legitymuje się bardzo zróżnicowanym doświadczeniem zawodowym, obejmującym pracę w jednostkach Prokuratury i w sądach powszechnych różnego szczebla, a także pracę naukową i dydaktyczną.” Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia […] 2019 r. została powołana do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Bydgoszczy. Początkowo orzekała w III Wydziale Karnym, a od grudnia 2021 r. w IV Wydziale Karnym Odwoławczym tego Sądu. Była członkiem Okręgowej Komisji Wyborczej w Bydgoszczy (2019–2020). Dwukrotnie pełniła funkcję przedstawiciela Ministra Sprawiedliwości w Komisji Egzaminacyjnej do spraw aplikacji radcowskiej (w 2019 r. i w 2021 r.). Od […] 2021 r. była wykładowcą w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury. Pełniła funkcję patrona koordynatora aplikacji sędziowskiej i aplikacji sędziowskiej uzupełniającej na lata 2021-2024.
Sędzia X.Y. po 3 latach orzekania w sądzie okręgowym wystartowała w konkursie na wolne stanowisko w Izbie Karnej Sądu Najwyższego. Jako jedyny z kandydatów na wakujące miejsca uzyskała pozytywną rekomendację KRS. Lektura uchwały nr […] z dnia […] 2023 r. w przedmiocie przedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na jedno z pięciu stanowisk sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Karnej, ogłoszonych w Monitorze Polskim z 2022 r., poz. 1048, nie pozwala na ocenę, jakie cechy (ponad to, co KRS już w 2018 r. rozważała przy okazji kandydatury sędzi A.D. do sądu okręgowego) zdecydowały o wyborze konkretnej kandydatki. Jedyne nowe informacje to te dotyczące publikacji naukowych z okresu po awansie do sądu okręgowego oraz szereg pozytywnych rekomendacji (takowe przedłożyli: Prezes Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, Prezes Sądu Okręgowego w Bydgoszczy, Przewodniczący IV Wydziału Karnego Odwoławczego tego Sądu oraz Dyrektor Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, Prokurator Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy, pracownicy naukowi Politechniki Rzeszowskiej i Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, Dyrektor Generalnego Centralnego Instytutu Analiz Polityczno-Prawnych, Redaktor Naczelnego miesięcznika „Prokuratura i Prawo” oraz Biskup Bydgoski). Na wskazanie zasługuje postawa kandydatki przed KRS podczas tego drugiego konkursu. Ma to istotne znaczenie, gdyż odbywał się on w realiach prawnych, gdzie wiadomo było już bez żadnych wątpliwości, że działalność KRS narusza wiążące Polskę prawo międzynarodowe.
Karierę sędzi X.Y. w strukturach wymiaru sprawiedliwości od 2018 roku można obiektywnie uznać za ponadstandardowo szybką. W odbiorze społecznym, a zwłaszcza obserwatorów wymiaru sprawiedliwości obraz tego przyspieszenia w powiązaniu z intensyfikacją relacji z ówczesną władzą wykonawczą (Minister Sprawiedliwości) budzić musi uzasadnione zastrzeżenia i rodzić wątpliwości. Przyjęła wszak z rąk Ministra Sprawiedliwości funkcję wiceprezesa sądu i delegację do orzekania w tym sądzie w realiach, w których ów minister wcześniej zapewnił sobie ustawową możliwość pełnej i nieskrępowanej wymiany kadr zarządzających sądami. Z perspektywy czasu obserwatorzy wymiaru sprawiedliwości dostrzegają, jak te personalne decyzje były powiązane z podzielaniem przez konkretnych sędziów polityki ówczesnego kierownictwa resortu sprawiedliwości. Przyjęła później od Ministra Sprawiedliwości także funkcje w KSSiP. Warto zwrócić uwagę na fakt, że kandydatura sędzi D. na stanowisko w sądzie okręgowym została jednoznacznie negatywnie zaopiniowana w toku postępowania awansowego przez KRS, która to rada przedstawiła ją Prezydentowi, ignorując ocenę wyrażoną przez sędziów znających osobę kandydatki. Szczególne i obiektywne wątpliwości budzi następnie niespotykanie szybki kolejny awans już do Izby Karnej Sądu Najwyższego. Zaledwie po 3 latach orzekania w sądzie okręgowym, KRS zarekomendowała ją do powołania na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego. Co istotne – w tym konkursie legitymowała się już poparciem szeregu podmiotów, w większości związanych z władzą wykonawczą oraz zaprezentowała stanowisko zbieżne z poglądami ówcześnie rządzącej większości politycznej, jak się wydaje, nie uznając orzecznictwa sądów międzynarodowych za miarodajne dla oceny stanu praworządności w Polsce. Jak wskazano wyżej, korelacja opisanych zdarzeń w toku awansu sędziego X.Y. (od stanowiska sędziego sądu rejonowego po Sąd Najwyższy w ciągu 5 lat) powoduje daleko idące obiektywne wątpliwości co do bezstronności sądu, w którego składzie zasiada.
Nawarstwienie się w tej sprawie szeregu okoliczności świadczących o dostrzegalnej zależności kariery sędziego z akceptacja polityki władzy wykonawczej w stosunku do wymiaru sprawiedliwości, jednoznacznie uzasadnia przekonanie, że udział sędzi X.Y. w składzie Sądu II instancji realizował bezwzględną przesłankę odwoławczą w postaci nieprawidłowej jego obsady."